ඉංග්‍රීසි උගන්වන ලංකාවේ දුයි­ෂෙන් . . .

ඔබ කියවූ පොත් අතු­රින් එක් වර­කට වඩා කියැවූ පොත් තිබේ­දැයි හෝ ඒ පොත්වලින් සිතේ ගැඹු­රුම තැනට තදින් කාවැදී ඇති පොතක් වේදැයි විම­සුව හොත් ඒ ගුරු ගීත­ය­ යැයි නිසැ­ක­යෙන්ම ඔබ පව­සනු ඇත. එහි ඇති චරිත අතු­රින් දුයි­ෂෙන් ගුරු­තුමා අපට කිසිදා අම­තක නොවෙයි. අප නිතර දකින දහස් ගණන් ගස් අතර දුයි­ෂෙන් ගුරු­තුමා ඔහුගේ පාසල අසල සිටවූ පොප්ලර් ගස් දෙක සහ කිර්ගී­සි­යානු කඳු­ක­රයේ ස්ටෙප්ස් තණ­බිම් ආශ්‍රිත දුෂ්කර ගම්මා­නය ඔබගේ සංකල්ප රූප අත­රින් කිසිදා මැකී නොයනු ඇත. අයි­ලයේ දරු­වන්ට අකුරු කියා­දෙන දුයි­ෂෙන් ඔහුගේ තාරුණ්‍යය දිය­කර හරින්නේ ඒ ගමේ දරු­වන්ගේ අධ්‍යා­ප­නය වෙනු­වෙනි.

ඒ අත­රින් දුයි­ෂෙන්ට හද­ව­තින් ආද­රය කළ එක් ධෛර්ය සම්පන්න දැරි­යක් වන අල්තී­නායි ජීවි­තයේ විවිධ දුක් ගැහැට මැද සර­සවි මහා­චා­ර්ය­ව­රි­යක් වීම දක්වා ගුරු ගීතය දිග හැරෙයි. අපට ඒ දුයිෂෙන්ගේ කිර්ගි­ස්ථාන් කඳු­ක­රයේ අයි­ලය කිසිදා අම­තක නොවනු ඇත. චිංගීස් අයි­ත්මා­තෙව් කතු­ව­ර­යාගේ ගුරු ගීතයේ දුයි­ෂෙන්ට සම ගුරු­වරු ද ඔහු ජීවත් වූ කිර්ගි­ස්ථාන් කඳු­ක­රයේ අයි­ලය දුෂ්කර ගම්මානවලද එවැනි ගුරු­වරු ද ජීවත් වෙති. ඒ ගම වූ කලී සම­හර විට දුයි­ෂෙන්ගේ අයි­ල­ය­ටත් වඩා දුෂ්කර ගමක් විය හැකිය.

දුවා දරු­වන්ගේ හෙට දවස වෙනු­වෙන් ඔහු දුයි­ෂෙන් මෙන් අකුරු කියා දුන්නේය. රටේ දරු­වන් වෙනු­වෙන් කැප කිරීම් කළේය. මේ ගුරු­ව­රයා අපට මුණ ගැසෙන්නේ රත්න­පුර දිස්ත්‍රි­ක්කයේ බළන්­ගොඩ අධ්‍යා­පන කලා­ප­යට අයත් වැලි­ගෙ­පොළ අධ්‍යා­පන කොට්ඨා­සයේ පොල්ල­මුරේ නම් දුෂ්කර ගම්මා­න­යෙනි. කඳු­ප­ල්ලම් බසි­මින් ගල් පර­වල හැපෙ­මින් දරු­වන්ට ඉංග්‍රී­සි­යෙන් අකුරු කර­න්නට මේ ගුරු­තුමා එන්නේ පාපැ­දි­යෙනි. ඔහු මේ අකුරු කියා­දුන් දරු­ව­කු­ගෙන් අනා­ග­තයේ සිනා­ව­ක්වත් බලා­පො­රොත්තු නොවන බව පව­සයි. ඔහු කොත­රම් අග­හි­ඟ­කම් මධ්‍යයෙ මේ දුෂ්කර කාර්ය ඉටු කළත් කිසිදු දරු­ව­කු­ගෙන් අකුරු විකුණා මුදල් ගත්තේ නැත.

මේ අපූර්ව පන්තිය පව­ත්වන්නේ පොල්ල­මුරේ ගරා­ජ­යක් තුළය. එහෙත් මේ පන්තිය ආරම්භ වන්නේ පාන්දර 5ටය. මේ පන්තිය මුලින්ම ආරම්භ කළේ 2017 වසරේ පොල්ල මුරේ විර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ ය. එකල දරු­වන් රැගෙන ගමේ මවුපියෝ හිමි­දි­රියේ පොල්ල­මුරේ වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයට පැමි­ණෙති. පාසලේ මේ පැවැත්වූ පන්තිය ටික කල­කට පෙර නැවැ­තිණි. ගිය වසරේ අප්‍රි­යෙල් වලින් පසුව ඔවුන් අකුරු කරන්නේ පාසල ආස­න්නයේ ඇති ගරා­ජ­ය­කය. පාන්දර පහට ආරම්භ වන මේ ඉංග්‍රීසි පන්තිය පොල්ල­මුරේ වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ 2017 වස­රේදී මුල්ව­රට ආරම්භ කරන ලද්දේ ගොඩ­වත්ත ලිය­නගේ වීර­රත්න නම් වන එවක පාසලේ ඉංග්‍රීසි විෂය භාර ගුරු­තු­මාය. ඔහු එහි පැමි­ණෙන විට පාසලේ සිසුන් 100කට ආසන්න සංඛ්‍යා­වක් අකුරු කරන ලදී.

මේ ඉංග්‍රිසි පන්ති­යට පාසලේ අන­ධ්‍ය­යන කාර්ය මණ්ඩ­ලයේ සේවය කරන යු. එම්. එන්. අජන්ත උඳුගොඩ ද ඉගැ­න්වීමේ කාර්ය­යට සහ­භාගි කරවා ගන්නා ලද්දේ වීර­රත්න නම් වන ගුරු­ව­රයා විසිනි. වීර­රත්න ගුරු­තු­මාගේ විශ්‍රාම යෑමත් සමඟ එම කාර්යය සම්පූ­ර්ණ­යෙන්ම පැවැ­රුණේ අජ­න්ත­ටය. ඔහු විශ්‍රාම යාමෙන් මාස හයක් පමණ ඉංග්‍රීසි පන්තිය පාසලේ පැවැ­ත්විණි.

මේ ඉංග්‍රීසි පන්තියේ දරු­වන්ගේ මුල්කා­ලී­නව ප්‍රග­ති­යක් නොමැති වුවත් පසු­කා­ලී­නව ඉතා ඉහළ ප්‍රග­ති­යත් අත් පත් කර­ගන්නා ලදී. එයට මේ වීර­රත්න ගුරු­තුමා සහ අජන්ත නොයෙක් උපාය උප­ක්‍රම යෙදු­වෝය. නොයෙක් අත්හදා බැලීම් කළෝය. එසේම වෙනත් ගුරු­ව­රුන්ගේ සාර්ථක ක්‍රම­වේ­ද­යන් මොවුහු හදාරා නිර්ලෝ­භීව දරු­වන්ට කියා දුන්හ. ජී. එල්. විර­රත්න ගුරු­තු­මාගේ විශ්‍රාම යෑමත් සමඟ වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ පැවැත් වූ උදෑ­සන ඉංග්‍රීසි පන්ති­යට පාසලේ ඉඩ ඇහිරි ගිය ද අජන්ත ඒ උත්සා­හය අත් හැරියේ නැත. ඒ සද්කාර්ය සඳහා පාසල ආස­න්නයේ ගරා­ජ­යක ඉඩ ලබා­දී­මට ගමේ දරු­වකුගේ පියකු ඉදි­රි­පත් විය. එහි පන්තිය පවත්වා ගෙන යාමට අජ­න්ත කට­යුතු කළේය.

පාසල් ආරම්භ කරන්නේ උදෑ­සන හතයි තිහට වුවත් අලු­යම පහට මේ ඉංග්‍රීසි පන්තිය පව­ත්ව­න්නේය.

දුවා ­ද­රු­වන්ගේ ඉංග්‍රීසි කථන හැකි­යාව වැඩි දියුණු කිරීම මෙහි ප්‍රධාන අර­මුණ බව ඔවුන්ගේ අද­හ­සයි.

“මේ පාසලේ එක වසරේ සිට එකො­ළහ වසර දක්වා පන්ති පැවැ­ත්වෙ­නවා. ඉංග්‍රීසි විෂය භාර ගුරු­ව­රයා වීර­රත්න තමයි මේ පන්තිය මුලින්ම පාන්දර 4.00ට ආරම්භ කළේ. විදු­හ­ල්ප­ති­ව­ර­යා­ගෙන් අව­සර අර­ගෙන දරු­වන්ගේ ඉංග්‍රීසි කථන හැකි­යාව වර්ධ­නය කිරී­මට අති‍රේක වේලා­ව­කදී පන්ති­යක් පැවැ­ත්විය යුතු යැයි කියලා තමයි මුලින්ම මේ පන්තිය ආරම්භ කරන්න අද­හස් කළේ. මෙම කට­යුත්ත සඳහා දාය­ක­ත්ව­යක් දෙන්න කියලා වීර­රත්ත ගුරු­තුමා මට කිවුවා. මම හරි සතු­ටින් ඒක කළා යැයි යූ. එම්. නිහාල් අජන්ත උඳු­ගොඩ ඔහුගේ කතාව ආරම්භ කරයි.

“මේ පොල්ල­මුරේ වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලය අති දුෂ්කර පාස­ලක්. රත්ත­න­පුර දිස්ත්‍රි­ක්ක­යේ කිලෝ­මී­ටර් 60ක් දුරින් මේ ගම පිහිටා ඇත. එසේම බළ­න්ගොඩ නග­රයේ සිට කිලෝ මීට‍ර් විසි­ප­හක් පමණ දුරින් තමයි පොල්ල­මුරේ පාසල පිහිටා තියෙන්නේ. මේ පාස­ලට පැමි­ණෙන ගමේ බොහො­ම­යක් දරු­වන්ගේ මවු­පියෝ එදා වේල යාන්තම් පිරි­මසා ගන්නෙත් හරි අසී­රු­වෙන්. “සල්ලි තියෙන අය නග­රයේ පාස­ල්ව­ලට යනවා, බාහිර පන්ති­ව­ලට යව­නවා. දිළිඳු පවු­ල්වල දරුවෝ මේ විද්‍යා­ලයේ වැඩි­පුර ඉන්නේ. මම දුප්පත් ගොවි පවු­ලක දරු­වෙක්, මට මේ දරු­වන්ගේ දුක හොඳට දැනෙ­නවා. අපිට ඉගෙන ගන්න ආස වුණත් අඟ­හි­ඟ­කම් නිසා ඉගෙ­නීම අත­ර­මැද නතර කරන්න වුණා. මේ කට­යුත්ත සඳහා අප දරු­ව­න්ගෙන් කිසිදු මුද­ලක් අය නොකර මොන බාධක ආවත් මේ අයගේ පන්තිය නතර නොක­රන්නේ ඒ නිසයි. ඒ නිසා මේ අහිං­සක දරු­වන් වෙනු­වෙන් ඉංග්‍රීසි කථන හැකි­යාව ව‍ර්ධනය කරන්න මට අවශ්‍ය වුණා. හය වසරේ සිට එකො­ළහ වසර දක්වා දරු­වන්ට මෙහි උග­න්ව­නවා. මම මුල් කාලයේ එක වසරේ සිට පහ වසර දක්වා දරු­වන්ට ඉගැ­න්නුවේ; මම උදෑ­සන හත­රට අවදි වෙලා මගේ යතු­රු­පැ­දි­යෙන් මේ ගරා­ජ­යට ඇවිත් මේ පන්තිය ආරම්භ කර­නවා. මුලින්ම ශාරී­රික අභ්‍යා­ස­ය­කුත් කර­නවා. මේ සඳහා මවු­පි­යන් විශාල දාය­ක­ත්ව­යක් දක්ව­නවා. සතියේ දින පහේම පන්ති පැවැ­ත්වෙ­නවා. දරු­වන්ට අවශ්‍ය උදෑ­සන ආහාර මවු­පි­යන් ‍‍රැගෙන එනවා”.

“මේ දරු­වන්ට දැන් ඉතා­මත්ම හොඳට ඉංග්‍රීසි කථා කරන්න පුළු­වන්. උඩ­ව­ලව, දඹුල්ල, සීගි­රිය, පොලො­න්න­රුව වැනි ප්‍රදේ­ශ­ව­ලට ගිහින් විදේ­ශි­ක­යන් සමඟ චතුර ලෙස ඉංග්‍රීසි භාෂා­වෙන් කතා කරන්න දැන් අපේ දරු­වන්ට පුළු­වන්. දැන් අපේ දරු­වන්ට විදේ­ශීය මිතු­රන් විශාල ප්‍රමා­ණ­යක් සිටි­නවා. ඒ වගේම බළ­න්ගොඩ කලා­පයේ ඉංග්‍රීසි භාෂා­වෙන් ප්‍රථම ස්ථානය හිමි කර­ගත් දරුවෝ ඉන්නවා. පළාත් මට්ට­මින් ජාතික මට්ට­මින් ජය­ග්‍ර­හණ හිමි­කර ගත් දරු­වොත් ඉන්නවා. පාස­ල­කට ගිහින් ඉංග්‍රීසි භාෂා­වෙන් විවාද කරන්න මේ දරු­වන්ට හැකි­යාව තියෙ­නවා.”

වීර­රත්න ගුරු­තුමා විශ්‍රාම ගත් පසු පන්තියේ සියලු බර පැට­වුණේ අජන්ත මතය. දරු­වන්ගේ අනා­ග­තය ඔවුන්ගේ ඉල­ක්ක­යන් අත්පත් කර ගැනී­මට නම් මේ ගෝලීය ලෝක­යට විවෘත විය යුතුයි. රටක් ලෙස අපි ඉදි­රි­යට යෑමට ඉංග්‍රීසි භාෂාව අව­ශ්‍ය­යයි යන හැඟීම ඔහු තුළ විය. සතියේ දිනෙක, සති අන්තයේ දිනෙක ලැබෙන විරා­ම­යක් පවා ඔහු පිට­ස්තර දරු­වන් වෙනු­වෙන් කැප කරයි. ඒ සියල්ල පිට­ස්තර දරු­වන් වෙනු­වෙන් කරන ඔහුගේ වැඩි­ම­හල් පුතු විශේෂ අව­ශ්‍යතා ඇති දරු­වෙකි. ඔහු ඒ දරු­වගේ සියලු කාර්යය වෙනු­වෙන් කැප වෙයි. ඒ ඉසි­ඹු­වක් ලද හැම මොහො­ත­කම ඔහු ඉංග්‍රීසි පන්තියේ ඉදි­රිය පිළි­බඳව නොයෙක් සැල­සුම් සකස් කරයි. සෑම මිනි­ත්තු­වක්ම නිර­ර්ථක ලෙස ගත නොක­රන අජන්ත ගමේ දරු­වන්ගේ නැණස පෑදී­මට කට­යුතු කරයි.

ජීව විද්‍යා අංශ­යෙන් උසස් පෙළ හැදෑරු අජන්ත බළ­න්ගොඩ, පොල්ල­මුර, වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ අන­ධ්‍ය­යන කාර්ය මණ්ඩ­ලයේ 111 වැනි ශ්‍රේණියේ සේව­ක­යෙක් ව කට­යුතු කළේය. එහෙත් ඔහු මේ වන­විට රාජ්‍ය සේව­යෙන් ඉවත් ව ඇත. වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලය ආස­න්නයේ ජීවත් වන අජ­න්තට බොහෝ දුර­බැ­හැ­රට යාම අසී­රුය. වයස අවු­රුදු 17ක් වන ඔහුගේ වැඩි­ම­හල් පුතු ගේ සියලු කට­යුතු සිදු කෙරෙන්නේ ඔහු අතිනි. රැකි­යා­වෙන් ඉව­ත්වී­මට හේතු වූයේ ඔහුට ලැබුණ ස්ථාන මාරු­වයි. ඔහුට නිවෙසේ සිට දුර බැහැර යෑම දුෂ්කර කාර්ය­යකි.

අජන්ත ජීව ­විද්‍යා අංශ­යෙන් උසස් පෙළ සම්මාන සාමාර්ථ තුනක් ද සාමාන්‍ය සාමා­ර්ථ­යක් ද ලබා ගනි­මින් සමත් වුවත් ඔහු අධ්‍යා­පන දෙපා­ර්ත­මේ­න්තුවේ අන­ධ්‍ය­යන සේව­යට බැඳුණේය. ඒ පවුලේ ආර්ථික දුෂ්ක­රතා නිසා­වෙනි. එහෙත් අධ්‍යා­ප­න­යට ඔහු දක්ෂ­යෙකි. ඉගෙන ගැනීමේ දැඩි අව­ශ්‍ය­තාව ඔහුට තිබිණි. ලැබෙන හැම මොහො­ත­කම ඔහු අදත් යමක් උග­ත්තේය.

“මට වීර­රත්න ගුරු­තුමා කිවුවාම උග­න්වන්න එන්න කියලා හරි සතුටු වුණා. මම ඉ‍ෙගන ගෙන ඇවිත් දරු­වන්ට ඉගැ­න්නුවා. මම දන්නවා අධ්‍යා­ප­නයේ අගය. ඒව­ගේම අපිට මඟ හැරුණු තැන්. වීර­රත්න මහ­ත්ත­යයි මමයි ගත්ත උත්සා­හ­යට ඒ තරම් ප්‍රති­ඵල මුල් දව­ස්වල තිබුණේ නැහැ. අපි ක්‍රම­වේ­ද­යන් වෙනස් කර­මින් ඉදි­රි­යට ගියා. නමුත් මුල් කා­ලයේ දරුවෝ ඒ තරම් උනන්දු වුණේ නැහැ. ඉන්ප­සුව අපි, අපි වගේම ඉංග්‍රීසි භාෂාව උග­න්වන කුරු­ණෑ­ගල විල්බට් රණ­සිංහ ගුරු­ව­ර­යා­ගෙන් ඉංග්‍රීසි ප්‍රායෝ­ගික භාවි­තාවේ යෙද­වීම පිළි­බඳ කෙටි පුහු­ණු­වක් ලබා ගත්තා. ඒ සඳහා මම හැම­දාම කිලෝ­මි­ටර් 158ක් ගෙවා ගෙන විල්බට් සර්ගේ ඉංග්‍රීසි පන්ති­යට සති අන්තයේ ගියා. ගිහින් ඒ ඉගෙන ගන්න ටික හැම­දාම වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ දරු­වන්ට ඉගැ­න්නුවා. ඒ කාලයේ වෙද්දි අපේ පන්තිය පාන්දර 5.00 සිට 7.30 දක්වා කාලය වෙන් කර­ගෙන තිබුණේ. අදාළ බල­ධා­රීන්ගේ අව­ස­ර­යෙන් තමයි සියලු දේවල් කළේ.

මේ කට­යුත්ත අති දුෂ්ක­රයි. ඔහුට විටෙක අත්හැර දැමීම හැර අන් වික­ල්ප­යක් නොවන අවස්ථා ද විය. එහෙත් ඔහු ගමේ අහිං­සක දරු­වන්ට ඉගැ­න්වීම අත ­හැර දැමුවේ නැත. මේ ඉංග්‍රීසි පන්ති­යට අකුල් හෙළන මිනි­සුන්ට ඔහු අභි­යෝග කළේය; අව­සා­නයේ ඔහු ගරා­ජ­යක ගමේ දරු­වන්ට අකුරු කළේය.

වීර­රත්න ගුරු­තුමා විශ්‍රාම ගිහින් මාස හයක් විතර අපි පාසලේ ම පන්ති කළා. පස්සේ නොයෙක් ප්‍රශ්න ආවාම මම පසු­කා­ලී­නව පන්තිය කළේ ගරා­ජයේ.

ඉන් පසුව වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලය පසු කර­මින් පොල්ලමුරේ ගරා­ජ­යක පැවැ­ත්වෙන පන්ති­ය­කට දරුවෝ උදෑ­ස­නින් පැමි­ණිය හ. දැඩි අසී­රු­වෙන් මවුපියෝ දරු­වන්ට ඉඳ ගැනී­මට ඩෙස් පුටු ටිකක් සකස් දුන්හ.

“දැන් මම කරන්නේ ගොවි­තැන්. මගේ රැකි­යාව අත්හ­රින්න මට සිදු වුණා. මගේ ලොකු පුතාගේ සියලු වැඩත් කරන්නෙ මම. බිරි­ය­ටත් රැකි­යා­වක් නැහැ. අපි ජීවත් වෙන්නේ හරි අසී­රු­වෙන් වුණත් මට ඕන මම ඉගෙන ගත්ත දේ මේ ගමේ දරු­වන්ට නොමි­ලයේ කියලා දෙන්න. මේ පන්තියේ අ.පො.ස. (සා. පෙළ) පන්තියේ දරු­වොත් ඉන්නවා; සම­හරු ඉංග්‍රීසි හෝඩියේ අකුරු දැන සිටියේ නැහැ. සාමාන්‍ය පෙළ අයටත් ඉගැ­න්නුවා. දැන් අපි උග­න්වලා 100%ක ප්‍රග­ති­යක් අත් කර ගත්තා.

අජන්ත අන­ධ්‍ය­යන කාර්ය මණ්ඩ­ලයේ සේවය කළ ද ගුරු­ව­ර­ය­කුගේ දැනුම් සීමාව ඉක්ම වූ පුද්ග­ල­යෙකි; ඔහු ඉංග්‍රීසි භාෂාව පිළි­බඳ හසළ දැනු­මක් රැස් කර ගත්තෙකි. නොප­සු­බට උත්සා­හ­ව­න්ත­යෙකි.

“ මම ඉංග්‍රීසි ඉගෙන ගන්න කුරු­ණෑ­ග­ලට ගියේ දැඩි අසී­රුතා මධ්‍යයේ. මම ඒක කළේ මේ දරුවෝ වෙනු­වෙන්. මගේ දැනුම අහක ගියේ නැහැ. දැන් අපේ දරුවෝ දක්ෂයි. ගරාජ් එක ඇතුළේ උග­න්නන්න පුළු­වන් 25ක වගේ සුළු ප්‍රමා­ණ­ය­කට විත­රයි. මේ පන්තියේ කිසිම පහ­සු­ක­මක් නැහැ. අඩු­පා­ඩු­කම් රැසක් තියෙ­නවා අපිට. අපි අපේ දුවලා පුතාලා මොන­ත­රම් දුෂ්ක­රතා මැද ­වු­ණත් උඩ­ව­ලව, සීගි­රිය වැනි සංචා­ර­ක­යන් වැඩි­පුර පැමි­ණෙන ස්ථාන­ව­ලට රැගෙන යනවා. ඔවුන්ට එම සංචා­ර­ක­යන් සමඟ කතා­බහ කර­න්නට අව­ස්ථාව උදා කර දෙනවා. එම තත්ත්වය මත දරු­වන්ගේ ඉංග්‍රීසි භාවි­ත­යට ගුණා­ත්මක බවක් එකතු වුණා. අප ලබා ගත් ප්‍රග­තිය ගැන පැහැ­දුණු බොහෝ පිරි­සක් අපට ඒ කාලේ උප­කාර කළා. ඔවුන් නවීණ තාක්ෂ­ණික පහ­සු­කම් ලබා දුන්නා. මේ ගමට අන්ත­ර්ජාල පහ­සු­කම් හුඟක් අඩුයි. මම ගුරු­ව­ර­යෙක් නොවුණ නිසා මගේ සේවය පාස­ලට ලබා­දී­මට ප්‍රායෝ­ගි­කව ගැට­ලු­වක් මතු වුණා. ඒත් අම­තර පන්ති­යක් කිරීමේ අව­කා­ශ­යක් මට නැතුව ගියා.“

අජන්ත දරු­වන් වෙනු­වෙන් කරන මෙහෙ­වර ඇගැ­යී­මක් ලෙස ගුරු සේව­යට අන්ත­ර්ග්‍ර­හ­ණය කළ යුතු යැයි බොහෝ මවුපි­යන්ගේ අද­හස වුවත් අද වන­විට ඔහු රාජ්‍ය සේවය ද අතහැර දමා ඇත. රැකි­යා­වෙන් සදහ­ටම සමු­ගෙන ඇත්තේ කල­කි­රීම් රැසක් සම­ඟිනි.

“ අ.පො.ස. (උසස් පෙළ) විභා­ග­ය සඳහා පෙනී සිටියේ පැල්ම­ඩුල්ල ගන්කන්ද ජාතික පාස­ලෙන්. 2014 මාර්තු මාස­යේදී වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලයේ අන­ධ්‍ය­යන කාර්ය මණ්ඩ­ල­යට එකතු වුණත් මම ඒ කාලයේ සිටම දරු­වන් වෙනු­වෙන් ශාරී­රික අධ්‍ය­යන කට­යුතු කළා. කාල­යේ­දීම විදු­හලේ සිටි සෙනෙ­වි­රත්න විදු­හ­ල්ප­ති­තුමා දරු­වන්ගේ ශාරී­රික අධ්‍යා­පන විෂය මට භාර කළා. ඒ හැම අව­ස්ථා­ව­ක­දීම මගේ සහා­යට සිටියේ වීර­රත්න ගුරු­තුමා. ඉන්ප­සුව මම පාසලේ ඉති­හා­සයේ ප්‍රථම වතා­වට ක්‍රීඩා උත්ස­ව­යක් සංවි­ධා­නය කළා. උදෑ­සන 6.30 සිට 7.30 දක්වා දූද­රු­වන්ව ශාරී­රික කුස­ලතා වර්ධ­නය කිරීම සිදු කළා. ඔවුන්ට පෝෂ්‍ය­දායී ආහාර වේලක් ලබා­දී­මට කට­යුතු කළා. මුල් කාලේදී මම විල්බට් සර්ගේ ඉංග්‍රීසි පන්ති­යට සහ­භාගි වෙන්න සෙන­සු­රාදා නිවෙ­සින් පිටත් වෙනවා, කුරු­ණෑ­ගල දුම්රිය ස්ථානයේ රාත්‍රිය ගත කර­නවා. අපේ කැප­වීම දැන ගත්ත කුරු­ණෑ­ගල ඇත්කඳ රජ­මහා විහා­රයේ හිමි­යන් මට නොමිලේ නේවා­සික පහ­සු­කම් සලසා දුන්නා, මම මගේ දරුවෝ ගැන වගේම මේ ගමේ අහිං­සක දරුවෝ ගැනත් හිතන නිසා අති දුෂ්කර ගම­නක් කුරු­ණෑ­ග­ලට ගියා. අද මට ඒ ගැන සතු­ටුයි. විල්බට් ගුරු­තුමා ඉංග්‍රීසි භාෂාවේ ව්‍යාක­රණ රටා­වන් ඔහුට ම අනන්‍ය වූ ක්‍රම­වේ­ද­යක් හරහා කියලා දුන්නේ. ඉන්පසු මම එම දැනුම වීර­රත්න ගුරු­තුමා සමඟ එකතු වී මුල් කාලේ ඉඳ­ලාම පාසලේ දුවා දරු­වන්ට ලබා දුන්නා.

අජන්ත උඳු­ගොඩ සුවි­ශේෂී ගුරු­ව­ර­යෙකි. දුෂ්ක­රතා රැසක් මධ්‍ය යේ කඳු පල්ලම් බසි­මින් පොල්ල­මුරේ වීර­සේ­කර විද්‍යා­ලය පසු කර­මින් හිමි­දි­රියේ ගරා­ජ­යට පැමි­ණෙයි. ඒ දරු­වන්ට අකුරු කිරී­ම­ටය. ඒ වෙ­නු­වෙන් ඔහු අනා­ග­ත­යේදී අකුරු ඉගෙ­න­ගත් දරු­ව­න්ගෙන් කිසිවක් අපේක්ෂා නොක­රන බව පව­සයි. අජන්ත දකින අපිට දුයි­ෂෙන් ගුරු­තුමා සිහි වෙයි. අති දුෂ්කර පොල්ල­මුරේ ගමේ දරුවෝ දෙවන බසින් ලොවක් දිනන විට අජන්ත නිහ­ඬව සතුටු වන්නේය. සැබෑ ගුරු මවු­පි­ය­ව­රුන් එසේ වන්නේ ය. මුද­ලට අකුරු විකු­ණන ගුරු­වරු අතර දුයි­ෂෙන් වැනි සැබෑ ගුරු­වරු අදත් ඉති­රිවී ඇති බවට පොල්ලමුරේ අජන්ත සර් සාක්ෂි සප­ය­න්නේය.

• සුභද්‍රා දේශ­ප්‍රිය